Spis treści
Z jogą jest związanych mnóstwo mitów. Szczególnie popularne są te nawiązujące do religijności czy duchowości. Jednak wokół medytacji narosło jeszcze więcej błędnych przekonań. Warto znać te najważniejsze i wiedzieć, jak wygląda medytacyjna rzeczywistość.
Mit 1: Medytacja jest ściśle związana z religijnością
Chcąc medytować, nie trzeba być osobą wierzącą. Istnieje wiele rodzajów tej praktyki. Część z nich jest związana z religiami świata, chrześcijaństwem czy buddyzmem. Spotyka się również medytację świecką, która nie nawiązuje do żadnego z wierzeń. Całość skupia się wokół analizy własnych uczuć i myśli.
To nie od praktyki medytacji zależy religijność konkretnej osoby. Wpływa na to przede wszystkim jej stan duchowy. Dlatego nie może ona w żaden sposób wpłynąć na postrzeganie wiary. Szczególnie w przypadku osób, które mają ugruntowane zdanie na temat swoich przekonań.
Medytacja to przede wszystkim możliwość spojrzenia na siebie z boku oraz przeanalizowania swojej sytuacji. Jest to również praktyka uważności oraz praca nad skupieniem się na tu i teraz. Nie ma tutaj potrzeby dodatkowej modlitwy lub nawiązań do religii.
Mit 2: Medytacja to bezmyślne powtarzanie mantr
Praktyka, która polegałaby wyłącznie na powtarzaniu mantr byłaby bezcelowa i bezsensowna. Takie działanie nie prowadzi do osiągnięcia żadnego celu, jaki leży u podstaw medytacji. Są nimi przede wszystkim uważność, skupienie się na odczuwaniu własnych emocji i analiza umysłu.
Powtarzanie mantry bez zastanowienia to jeden z błędów, jaki popełniają osoby początkujące. Szczególnie te, które nie zyskały odpowiedniego wsparcia na początku swojej drogi z medytacją. Mantry powinny stanowić podporę podczas praktyki. Powinny być kotwicami, w których zamknie się swoje emocje.
Medytacja to przede wszystkim analiza i nauka bycia obecnym w konkretnej chwili. Oznacza to, że nie ma konieczności powtarzania mantr. Stanowią one pewien rodzaj pomocy. Jednak, jeżeli zmniejszają możliwości skupienia się na samej praktyce, warto z nich zrezygnować na pewien czas. Szczególnie na początku. Można wówczas zacząć od obserwacji swoich emocji oraz myśli, jakie pojawiają się podczas medytacji.
Mit 3: Medytacja uniewrażliwia na złe emocje
Rozprawianie się z tym mitem warto zacząć od jednej ważnej informacji. Według psychologów nie można podzielić emocji na dobre i złe. Są takie, które powodują radość oraz te, które wywołują smutek. Każde z uczuć jest ważne i wpływa na całe ciało.
Medytacja umożliwia skupienie się na odczuwaniu wszystkich emocji. Praktyka uczy, w jaki sposób zauważać więcej pozytywnych aspektów dnia codziennego. Osoby medytujące rzeczywiście łatwiej oczyszczają umysł ze stresu i potrafią cieszyć się z małych rzeczy. Ale nie oznacza to, że są niewrażliwe na stres czy złość.
Dzięki praktyce każde wyzwanie jest łatwiejsze do pokonania. Wiedząc jak medytować, można zauważyć wiele korzyści dla ciała. Ale w dalszym ciągu taka osoba jest w stanie odczuwać wszystkie emocje, jakie jej towarzyszą.
Mit 4: Medytacja polega na oderwaniu się od rzeczywistości
Medytacja to pewnego rodzaju wyzwanie dla ciała osoby praktykującej. Jak medytować, żeby przyniosło to odpowiedni skutek? Na czym się skupić? W jakiej pozycji się ułożyć? Opanowanie tych wszystkich elementów wymaga praktyki. Jednak umysł cały czas jest obecny. Medytacja to utrzymywanie mózgu tu i teraz.
Należy w taki sposób poprowadzić praktykę, aby nie odpływać myślami. Medytacja to pozwolenie na to, żeby myśli przepływały przez głowę bez nadmiernego poświęcania im uwagi. W ten sposób można skupić się na tym, co dzieje się w tym konkretnym momencie.
Oznacza to, że cały czas osoba praktykująca medytację jest skupiona na odczuciach swojego ciała oraz wszystkich elementach, które na nie wpływają. Nie odrywa się od umysłu, a mocno trzyma się trwającej chwili.
Mit 5: Głównym celem medytacji jest relaksacja
Relaksacja towarzyszy medytacji, podobnie jak jodze. Dzięki skupieniu się na konkretnej chwili można odczuć znaczną redukcję stresu. Jednak nie jest to podstawowy cel praktyki. Warto mieć jasno określoną ścieżkę, którą chce się podążać podczas medytacji. W ten sposób można określić metę, czyli punkt, do którego się dąży.
Celem medytacji jest umiejętność skupienia się na obecnej chwili bez rozpraszania umysłu. Możliwe jest również osiągnięcie lepszych umiejętności analizy sytuacji. Wszystkie te elementy wynikają bezpośrednio z praktyki.
Warto rozpracować wszystkie mity, które pojawiły się powyżej. Konieczne jest również uważne obserwowanie swojego ciała oraz skupienie się na jego reakcjach na stres i medytację. Uważna praktyka umożliwia znaczną poprawę nastroju na co dzień, lepszy sen oraz umiejętność skupienia się na poszczególnych zadaniach.
